Las Thugun

Szli jakiś czas z "towarem" aż doszli do chatki Serela.
- Ja to zrobię. Rozgość się w spiżarni jest wino i trunek i coś do jedzienia. Przynieś mi proszę nóż do patroszenia, jest nad paleniskiem.

Galamird położył ostrożnie wilka na ziemi, pobiegł do paleniska. Wziął nóż. Zaniósł go Serelowi, po czym poszedł do spiżarni. Zdał sobie sprawę, że jest bardzo głodny. Chwycił bochenek chleba, kawałek mięsa i zaczął jeść. Gdy najadł się już do syta, usadowił się w ciemnym koncie i zdrzemnął się.

Serel podszedł do Galamirda i go szturchnął.
- Hej, wstawaj leniu, skóry gotowe. Chcesz trochę wilczego mięsa?

Nie, dziękuję - odparł Galamird, po czym wstał. Ja się będę zbierał. Wziął skóry i poszedł do -> kuźni.

Galamird wszedł do lasu. Poprawił swój bagaż i ruszył przed siebie w poszukiwaniu przygody.

Galamird szedł przez las, widząc po drodze jagody, maliny i wiele grzybów. Natknął się też na przebiegającego Dzika z małymi, oraz dwie sarny.

Zerwał trochę malin, grzybów nie tykał. Spróbował się podkraść do jednego z jeleni.

Bartollo szedł przez las wolnym krokiem. po pewnym czasie zobaczył człowieka zbierającego maliny. podszedł do niego i powiedział.-Ładny dzień nie prawda?

Galamird powoli wstał, odwrócił się. Zobaczył niezbyt wrogo wyglądającego greka. Dzień jak każdy inny. Niebezpiecznie jest włóczyć się po lesie, nawet w dzień - powiedział, po czym odwrócił się i dalej zrywał maliny. Chcesz trochę ? Zapytał wędrowca.

Bartollo uśmiechnął się i powiedział.- Nie odmówię. Po czym kucnął obok
Galamirda i zaczął zrywać maliny. Grek postanowił rozpocząć rozmowę.- Czego szukasz w tym miejscu?

W sumie niczego... nudzi mi się w mieście, więc idę na wyprawę. Przez pewien czas pracowałem dla kowala, ale teraz nie ma nawet z czego płacić więc włóczę się to tu to tam w celu zabicia nudy...

Jeśli dobrze rozumiem to szukasz wyzwań... Bartollo już miał coś powiedzieć kiedy usłyszał przeciągliwy ryk.

Galamird, mimo że doskonale usłyszał ryk, niezbyt się nim przejął. Wstał, zjadł maliny które zebrał i czekał na to, co się wydarzy.

Zza krzaków wyszedł stary czarny Niedźwiedź który przeraźliwie ryczał. Stanął jak wryty widząc dwóch ludzi. Znów ryknął i rzucił się na nich.

Deklaracje plx

Bartollo zamaczał dwa sztylety w truciźnie i rzucił je w niedźwiedzia. Ten jednak będąc w ruchu miał więcej szczęścia. Tylko jeden sztylet ciął go w tylną łapę. Niedźwiedź prawie tego nie poczuł, a trucizna została tylko na włoskach skóry, krople które wdarły się do środka za chwilę wypłynęły z krwią. Galamird chwilę po tym szybko rzucił sztylet w niedźwiedzia rozcinając mu jedynie bok głowy. Ten zaryczał głośno i stanął na tylnych łapach. Korzystając z okazji Galamird wspiął się na drzewo. Niedźwiedź wrócił do swojej pozycji i zaczął szarżować na Bartolla. Gdy był przy nim, ten wbił miecz w bok niedźwiedzia, nie zdając sobię jednak sprawy że może być to niebezpieczny wyczyn. Niedźwiedź pchnał Bartollo na bok i z całej siły uderzył go łapą w klatke piersiową. Teraz Bartollo który miał chwilowe problemy z oddychaniem mógł starać się uciekać lub pożegnać z życiem. Pomóc mógł mu też Galamird który był dokładnie nad niedźwiedziem.

Następne Deklaracja plx