Kuźnia

To niewielki budynek znajdujący się nieopodal Zbrojowni. Każdy może tutaj szukać zarobku, albo wydatku. Kowal Ihiskao z chęcią realizuje zamówienie klienta, na broń, tarczę, zbroję i inne tego typu rzeczy. Kowal za jedną wykutą sztukę czegokolwiek płaci 50 Daniny. Kuźnia to jedno z mniejsc gdzie można się szybko wzbogacić o parę monet.

Papkis wszedł do budynku i podszedł do Ihiskao.
Witaj. - powiedział - Mam dla ciebie zlecenie. Potrzebuję podstawowe wyposażenie domu. Pomożesz mi z tym? - zapytał kowala.

Kowal rzucił ostrze do skrzyni i otarł pot z czoła.
- Thelos, miło cię widzieć. Podstawowe wyposażenie domu? Czyli łoże, stół, dwa krzesła, stolik, mała szafka, Garderoba i stojak na drzewo do kominka?- Ihiskao zacząć coś liczyć na palcach po czym powiedział:
- Tak, słuchaj mogę to wszystko zrobić za 100 Sztuk Daniny i pewne zlecenie. Ostrzegam cię jednak odrazu że jest to niebezpieczne!

Wal śmiało. - odparł Thelos - Dla ciebie wszystko.

Kowal zaśmiał się.
- Ciekaw jestem czy byś to pieca wskoczył. Ech, no dobrze, potrzebuję pewnego materiału. Byłby too przełom tutaj i duży zarobek dla mnie. Za lasem na nizinach jest jaskinia złota. Jeżeli przyniesiesz mi jedną dużą baryłkę złota to będziesz miał spore umeblowanie chatki... Nawet bez tej daniny, a moja sakiewka wypełni się Daniną. Szlachta na pewno kupi zdobioe złotem miecze!

Z pewnością, oni lubią takie błyskotki. - odparł Thelos - Przyniosę ci tą bryłkę, obiecuję. - powiedział Papkis i wyszedł z budynku.

-> Zbrojownia

Galamird wszedł niepostrzeżenie do budynku. Kowal właśnie kuł miecz, odwrócony był tyłem. Galamird ujrzał piękny, zdobiony miecz. Nagle pomyślał: "Nie, nie tylko nie teraz". Ręka mimowolnie wysuwała się w stronę majestatycznej broni. Znowu przewinęła mu się przez głowę myśl "NIEEEE". Z trudem się opanował. Popatrzył się na kowala. Ten miał dorodną sakiewkę przy pasie. "Oj daj spokój, Galamird - jesteś na odwyku" - powiedział sam do siebie. Eeeeee przepraszam ? Szukam pracy - powiedział.

Kowal obrócił się i uśmiechnął.
- Pracy? Jeśli pomożesz mi wykuć coś to zapłacę ci 50 daniny za sztuke. Ale mam coś za co zapłacę ci 200 Daniny. Ten oto pięknie zdobiony mieczyk leży tu od dłuższego czasu, a niejaki Lafir, mieszka se on w małym pałacyku, chyba go znasz, to jeden z najbardziej wpływowych ludzi. Więc co?- Spytał kowal mając nadzieję że ktoś w końcu zaniesie miecz.

No dobrze niech będzie. Zaniosę ten twój miecz. Powiedz mi tylko, gdzie znajdę tego Lafira - powiedział Galamird z dwuznacznym uśmiechem na ustach. Później wrócę i pomogę ci wykuwać te miecze.

Kowal podał miecz w pochwie Galamirdowi po czym powiedział:
- Możesz go spotkać o tej porze w świątyni. Jak będzie wychodził to daj mu miecz, już za niego zapłacił. Ale uważaj. Miecz jest warty naprawdę dużą sumę.- Powiedział machając ostrzegwczo palcem.

Galamird uśmiechnął się szeroko. Po co zwlekać, już idę - powiedział, po czym wybiegł z kuźni. Za rogiem wyjął z pochwy miecz. Przyglądał się mu. Był po prostu piękny ! Galamird skierował się do targowiska, w ostatniej chwili jednak zawrócił w kierunku świątyni. Schował miecz pod płaszczem, by nikt go nie widział. Następnie wszedł do -> świątyni.

Galamird, wyczerpany rozmową z Lafirem wrócił do kuźni. Kowal znów był zafascynowany wykuwaniem miecza. A niech mnie, ciekawych masz przyjaciół. Miecz dostarczony, tu masz potwierdzenie - podał kowalowi kawałek pergaminu. Gdybyś wiedział, ile trudu kosztowało mnie zdobycie tego kawałka papieru... Za takie typu zlecenia należy się 2000 daniny, nie 200. Ale dobra już, dobra, nie zrzędzę. Dawaj stal i biorę się za wykuwanie.

Kowal westchnął.
- No cóż. Nieco nerwowy bywa. Masz tutaj 200 sztuk daniny. Tam leżą tego stosy możesz się brać za robotę, chyba wiesz jak.

Nerwowy ? Przez chwilę myślałem, że chce mnie zabić. Ale dobrze już, biorę się za kowalstwo. Galamird chwycił kawałek stali, rozgrzał do czerwoności w piecu. Wziął rozgrzany pręt, położył go na kowadle. Wziął do ręki młot i zaczął mocno uderzać w stal. Gdy ta nieco się spłaszczyła, postanowił wyrzeźbić krawędź. Lekko uderzając w boki stali, nadał jej charakterystyczny kształt miecza. Chwycił niedokończony miecz za nie rozgrzaną część, zanurzył go w wodzie. Następnie położył ostrze na osełce i zaczął je ostrzyć. Specjalną uwagę zwrócił na kąt przyłożenia klingi do osełki. Miecz był ostry jak brzytwa. Naprędce przygotował rękojeść, którą połączył z całością. Powstał w ten sposób krótki miecz. Ej, chyba coś wykułem. Spójrz. I co, powiedz ile warte jest takie piękne ostrze. Może nie jest zdobione, ale na pewno w boju spisze się znakomicie. - powiedział Galamird do kowala.

Kowal wziął miecz i uderzył nim z całej siły o wiszącą zbroję która służyła za "worek sprawdzający". Miecz pękł i strze spadło z głośnym hukeim.
- Robiłeś to za szybko i nie dokładnie. Wygrzej miecz w piecu, na kowadle zbij tylko lekko środek a mocniej krawędzie, później powoli wkładaj ostrze do wody. Kilkanaście sekund trzymaj. Wyjmij i na osełce ostrz powoli ostrze. Przy zakładaniu rękojeści zwróć uwagę na to czy nie uszkodzisz lekko ostrza. Ty przy tym ostatnim zawiodłeś.- Wytłumaczył po czym zabrał się do swojej roboty.
- Sprónuj jeszcze raz.