Kuźnia

Kowal wziął go, dał mu 200 Sztuk daniny powiedział:
- Dobra, dobra, idź już bo zbankrutuję przez ciebie!

Hehehe. Jeszcze tu wrócę. - zaśmiał się Galamird. Następnie poszedł w kierunku -> tawerny.

Galamird wszedł do kuźni, westchnął cicho. Chwycił kawałek stali i zaczął kuć, jak najlepiej tylko potrafił. Trzeba zarobić na umeblowanie domu - powiedział do kowala, który najwyraźniej dopiero teraz zauważył obecność swojego natrętnego ucznia. Po dwóch godzinach wyszedł mu piękny miecz, chociaż bez żadnych zdobień.

Kowal załamał ręce.
- Taa... Słuchaj... Yyy... Nie mam teraz z czego tobie zapłacić... Wydałem większość pieniędzy na stal... Jak chcesz możesz pochodzić i spróbować posprzedawać te rzeczy.- Powiedział i wskazał na wózek pełen pancerzy, mieczy, tarcz hełmów i inny tego typu rzeczy.

Galamird wrzucił miecz na wózek. Zapłacisz gdy będziesz miał z czego - powiedział. Nie zamierzam sprzedawać twoich towarów po niezbyt miłych przeżyciach z Lafirem... Mógłbyś mi powiedzieć, jak kuć hełmy ?

- A to to już trudna technika, to sie robi dużo trudniej i wymaga dokładności. To nie dla ciebie jeszcze nie teraz.- Powiedział poważnym tonem kowal.

Heh, widzę, że chyba jestem dla ciebie zbyt poważnym konkurentem - zaśmiał się Galamird. Nagle przypomniał sobie o tym, że żołnierze wywalili mu drzwi, a on ich przecież nie wstawił. Ruszył w kierunku -> domu galamirda.

Galamird wszedł do kuźni. Pamiętasz tamte pancerze z wilczej skóry ? - zagadał. Wczoraj upolowałem niedźwiedzia... mam tutaj fragmenty skóry, trochę zębów i kłów. Można by coś z tego zrobić ?

Kowal popatrzył na przyniesione przedmioty:
- Ze wszystkiego możesz zrobić śmiertelną broń, jak mawiał uczony... Można by z tego zrobić... Hm... Niebezpieczny pancerz... Wiesz, na przykład te zęby i szpony przymocować na naramienniku i mogłoby służyć jako ostatnia deska ratunku...- Mruczał kowal przyglądając się skórze.
- To musiał być stary niedźwiedź, skóra sama się rozleci za jakiś czas... Może lepiej to sprzedać gdzieś na targu i mieć trochę złota niż rozlatujący się pancerz, co nie?

Tak, ale zęby mogą się przydać. Skórą zajmę się później, a teraz bierzmy się do pracy. A więc co kujemy ?

- Normalny pancerz, plus naramiennik właśnie z tymi zębami i pazurami, będziesz próbował?

Jasne, przyda mi się pancerz albo trochę kasy. Co mam robić ?

Kowal zamyślił się i mrukną krótkie "hm". Wyciągnął z szafy jakąś księgę i zaczął wertować kartki.
- Dał byś wiarę? Niewielu wierzy że fach kowalstwa może być zapisany w księdze... - Mruczał szukając czegoś. W końcu coś znalazł. Podsunął to Galamirdowi.
- Tutaj masz szkice i pokrótce opisane co i jak, sam nigdy tego nie robiłem, jedynie do tarcz i tylko siekacze wilków... Spróbuj, raz kozie śmierć...- Powiedział stając obok aby jakoś podpowiadać i może pomóc.

Galamird przeczytał odpowiedni rozdział księgi, po czym chwycił stal oraz młotek płatnerski. Rozgrzał metal do czerwoności po czym uformował z niego ładny łuk, spłaszczony nieco na końcu. Przy pomocy książki oraz rad kowala utwardził stal oraz przymocował kolce. Całą konstrukcję jeszcze wzmocnił.
Sądzę że skończyłem, to także twoja zasługa - powiedział do kowala.

- Mhm...- Kowal przymierzył zbroję. Sprawdził jak sprawują się kolce. Po uderzeniu w inną zbroję to zbroja się wgniotła, a w tarczę z desek się wbiły.
- Cóż, myślę że gdybyś kogoś trafił w twarz nieco by się mu zmieniła...- Mruknął uśmiechając się kowal.
- Chcesz 200 Daniny czy zbroję??