Dom Galamirda

Galamird wszedł do domu, odłożył swoje trofea, zamknął drzwi. Ułożył się na kawałku futra i wspominał sobie swoje życie. Sen przyszedł bardzo późno, praktycznie nad ranem. To miała być długa noc.

Światło jutrzenki obudziło Galamirda. Zanim wstał, wziął zakupione wino greckie i wypił kilka łyków, następnie zjadł trochę chleba. Resztę zostawił, wstał, wyszedł z domu, ale cofnął się. Wziął skórę i poszedł do -> kowala.

Galamird wszedł do domu, tradycyjnie usiadł pod ścianą, zjadł bochenek chleba, popił trochę wina greckiego i zasnął.

Galamird obudził się. Dopił do końca winko ale stwierdził, że nie ma co się ruszać z domu. Siedział sobie, rozmyślał, oglądał broń, ostrzył ją, poszwendał się po ogródku. Jednym zdaniem robił wszystko i nic. Wpadł jednak na ciekawy pomysł i udał się na -> targowisko.

Galamird wszedł do domu, następnie poszedł do ogródka. Zasadził starannie w ziemi cebule, po czym je podlał. Usiadł w kącie i przyglądał się okolicy. Trochę podrzemał, zjadł kilka kęsów mięsa.

Gdy tak siedział do drzwi ktoś zaczął walić.
- Te, otwieraj, mamy sprawę do omówienia.- Głos wydawał się być znajomy.

Galamird, jako że nie był głupi obejrzał, kto chce wejść. Gdy był pewny, że nic mu nie grozi otwarł drzwi.

Z hustą na twarzy stał pięknie ubrany... Lafir.
- Słuchaj mamy do pogadania. Otóż przy naszym ostatnim spotkaniu domyśliłem się że jesteś nowy i chyba niezbyt... Hm... znany. Mam dla ciebie zadanie. W mieście mamy przeciek. Ktoś wynosi za miasto wszystkie wojskowe i architektoniczne plany. Nasz ostatni zwiad zauważył że wikingowie budują na żyznej ziemi osadę uprawną, to znaczy że będą tam tylko studnia, chaty i pola i chyba zagrody. Masz dwa cele do wyboru. Albo będziesz próbował znaleźć przeciek, albo zostaniesz wysłany do osady jako niewolnik do sprzedaży i tam dowiesz się kto stoi za przeciekiem. Gdy będziemy wiedzieli złapiemy go i wykupimy Ciebie za niego. Jednak on nie wytrzyma długo tam, ale to już nie twoja sprawa. Dostaniesz 3.000 sztuk daniny, wór ziemniaków... I umeblowanie do chatki oraz oczywiście szacunek w mieście. Idziesz na to czy nie?

Skoro proponujesz mi wór ziemniaków, nie jestem w stanie odmówić - powiedział ironicznie Galamird. Trafiliście już na jakiś trop ? Gdzie mam zacząć szukać ?

- A więc tak. Wiemy że mamy przeciek bo schwytany zwiadowca Wikingów nam powiedział że dostali poufną informację. Jednak nie powiedział kto to. Eee... Wypił napój i po godzinie... Yyy... Zmarł. Była to trucizna. Tak więc musisz sam wszystko znaleźć.- Za chustą Lafir się uśmiechnął.

Eee niezbyt rozumiem ? Daliście mu na tyle swobody że mógł sobie pić co miał przy sobie ? Grecka armia staje się coraz bardziej żałosna... Widzę że muszę radzić sobie sam. Ale koniec narzekania... Sądzę, iż mógłbym faktycznie być pomocny... jakby ci to powiedzieć... muszę się wybrać do miasta wikingów... na pewno coś tam wywęszę... potrzebuję tylko jakiegoś pretekstu, dla którego mieliby mnie tam wpuścić.

- Miasta? Hm, wątpię aby cię do miasta przyjęli... Zawsze możesz być sprzedany, ale z miasta trudniej uciec. A co do swobody to dokładniej wina strażnika, ten powiedział że musi łyknąć bo zaschło mu w gardle. Trucizna miała zapach zwykłego trunku. Strażnik go napoił. Oj, dobra, decyduj się szybko. Osada czy miasto, tak czy siak musisz być jako niewolnik, lub... Hm... Jako ktoś kto by robił przecieki z naszego miasta, OCZYWIŚCIE WAŁSZYWE!

Galamird odczuł wielki żal z tego powodu, że nie miał chustki pod którą mógłby ukryć uśmiech. Posłuchaj MUSZĘ się dostać do miasta wikingów. To z tymi to nawet ciekawe. Myślałem nad pożyczeniem zbroi od tego martwego wikinga, ale nie byłoby to zbyt rozsądne. A więc potrzebne byłyby mi jakieś fałszywe plany i inne pierdoły. Reszta idzie z górki - wygnali mnie z miasta i tak dalej. A jakoś tak się złożyło że ukradłem te dokumenty. A więc zajmij się fałszywkami, a jak skończysz daj mi znać.

- Cóż, grać chyba umiesz, do jutra.- Powiedział i odszedł.

A Galamird po prostu czekał, prowadził normalne życie - trochę podjadł, poobserwował cebulę, podrzemał i czekał na Lafira.